زندگی جستجوی زیبایی است. این جستجو بدون راستی میسر نیست. نقطه مقابل آن دروغ است که جستجوی زشتی است.
دروغ پرده ای است که حایلی می شود در برابر دیدن زیبایی. پس آنچه که ما در این سوی پرده خواهیم دید تنها زشتی خواهد بود.
برای انسان فانی هر چه که رو بسوی زندگی دارد زیبایی است.
پس زیبایی تبلور زندگی است و زشتی تبلور مرگ.
و راستی جستجوی زیبایی است و دروغ جستجوی زشتی.
۱ - آنگاه که توان نگاه کردن بر خورشید نیست به چراغی می نگریم و از خورشید سخن می گوییم؟ پس اینجا دروغ از ضعف ما سرچشمه می گیرد که ما را ضعیف تر می کند و سر به گمراهی می برد! ضعف این دروغ در ضعف نیروی زندگی در درون ما نهفته است.
۲ - ولی آنگاه که هیتلر می گوید دروغ هر چه بزرگتر باشد بهتر مورد قبول قرار می گیرد اینجا دیگر این انتخاب مستقیم زشتی است! پس اینجا دروغ خود زشتی است! انتخاب مرگ به جای زندگی است! قدرت این دروغ در قدرت ویرانگر مرگ نهفته است.
پس برای من زیبایی انتخاب زندگی است. در روابط انسانی ام همیشه از دروغ گریزان بوده ام. چه بسا که من دروغ را حتی در حقیقت بو کشیده ام اما هرگز حتی تشعشعی از زیبایی را در دروغ نتوانستم ببینم!
هر چه که بیشتر زندگی می کنم بیشتر پی می برم که زیبایی جوهر و معنی زندگی است:
دین جستجوی این زیبایی بود که چون به ایمان تبدیل شد به دروغ تن در داد.
عشق تبلور تابناک آن است که چون به دروغ تن در میدهد از درون می میرد.
... و همه احساسات زیبای دیگر: احساس مسئولیت، شفقت، تن ندادن به هوا و هوس های آنی، خویشتن را و دیگران را ارج نهادن، درستکار بودن، در جستجوی دانش بودن، به هنر روی آوردن و ....
هر هدف کوچکی که ما در زندگی بر می گزینیم، حتی اگر خرید یک خودروی سواری هم باشد، اگر از اعماق وجود خودمان برخیزد و با تمام وجودمان خویش را به آن بسپاریم، رهنمون ما می تواندد گرد به سوی زیبایی.
هر هدف بزرگی که ما در زندگی بر می گزینیم، حتی اگر بزرگ ترین و والا ترین و انسانی ترین ها باشد، اگر که از اعماق وجود خودمان بر نخیزد و خویشتن را در آن غرق نسازیم رهنمون ما خواهد شد به زشتی ها!
پس خوشبختی نه محصول فکر، بلکه فرایند قلب است.
از زندگی که دل خوشی ندارم؛ فقط میتونم اینو بگم که زندگی راز غریبیست!!!...
اینجا چه خبره! نه کسی نظر میده؟ نه آپدیت میکنی؟ یعنی چی؟ به ما هم بگین! ):