از صبح در شوک به سر می برم . بغضی گلویم را می فشارد ، نه اشک همکاری می کند نه گلویم. سنگین ام. دردمند. همه اش هم فقط به خاطر زلزله نیست خیلی چیز های دیگر ... حکایت کلوخ شبلی را دوباره تجربه می کنیم هزاران نفر زیر آوار دفن شده اند و هنوز هستند کسانی که فریاد انقلاب انقلاب می زنند .. آب حسابی گل آلود است و صف ماهیگیران ...!
دوستان اندیشمند و فرهیخته و روشنفکر ! ما الان به دستان شما نیازمندیم نه به گلوی شما !
از صبح با هلال احمر در تهران در ارتباطم و می خواهم بروم منطقه اما هنوز نشده.. هنوز هم ...! ای خدا دارم دیونه میشم
تمام صحنه های رودبار یادم می آید در بیمارستان... چقدر تیم دلسوزانه و با امکانات کم داشت کمک می کرد و چقدر درد زیاد بود و درمانگر کم..
می دونم نمی تونم انفرادی عمل کنم چون اون جا در حصار است و هر کسی نمی تونه برود و جاده هم بسته فقط باید منتظر بمونم تا خبرم کنند
شاید فردا امکانش فراهم شد
شاید فردا
فقط می توان گفت که تمامی آنان روانشان انوشه باد . ايکاش می شد اين را هم نگفت .
با سلام
درسته که نمی شه رفت ولی همینجا کلی کاره که می شه انجام داد
به امید فردا ...
سالیان متمادی ستارگان از آسمان شاهد مردمانی بودند که بر روی زمین و در کویر در کنار هم جمع می شوند و به آنها چشم می دوزند . ولی این 2 شب که ستارگان به زمین چشم می دوزند چه می بینند ؟ ؟ ؟
به واقع تاب تحمل صحنه هایی را که می بینند دارند ؟ ؟ ؟
عکسهای فاجعه
http://shahnammn.persianblog.com
گاهی نمیشود نشست و نطاره کرد.
گاهی باید رفت./ اما اگر اجازه رفتنت ندادن در همین جایی که نشستهای برخیز و مفید باش.
امیدوارم که بری
زمینی جان سلام....
دل همه ما دردمند است...فاجعه ای رخ داده که با کمی همت در مدیریت براحتی قابل پیشگیری بود...در وبلاگ مهشید طرح اعلام جرم علیه حکومت ایران پیشنهاد شده است...حرکت خوبی در التیام بعضی از بغضهای فرو رفته مان می باشد... بیایید همراهی کنیم...