این یعنی مفهوم اصل زندگی :)

چزئیات و چیزهای به ظاهر کم اهمیت هستند که زیبایی های زندگی هستند. این پیش پا افتاده ترین روزمره گی های روزانه که با لحظاتی ناب حاصل از احساسات ما پیوند می خورند واز هیچ مفهومی  پدید می آورند.
زندگی فضایی تهیست جوانمرد که از نقاطی ریز پر شده است. آن که نگاه شیفته اش تنها به این فضای بزرگ و با شکوه است و این نقاط کوچک را نمی بیند و یا بهایی برایشان قائل نیست لاجرم در نهایت به همان فضای خالی دست خواهد یافت. یعنی پوچی!

از تذکره الاولیاء

«به صحرا شدم.عشق باریده بود و زمین تر شده.چنانک پای به برف فرو شود ، به عشق فرو [می]شد»     
                                                                                                      بایزید بسطامی