یاد آوری
۲۵ سال پیش امروز چه خبر بود و حالا ...؟به یاد تمامی عزیزانی که خالصانه برای آزادی و رهایی جاودانه شدند.
امروز به حرکتی عقلانی تر و نه صرفا احساسی نیازمندیم.
دکتر ژاله آموزگار
کسانی که به مقوله ی اسطوره و زبان های باستانی علاقه مند هستند حتما خانم دکتر ژاله آموزگار را می شناسند. ایشان یکی از دانشمندان معاصر ما در زمینه ی اسطوره و زبان باستان است. و هم اکنون استاد گروه فرهنگ و زبان های باستانی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران هستند.
پس از مدت ها با یک حرکت فرهنگی مواجه ایم. انجمن آثار و مفاخر ملی برنامه ی بزرگداشت ماهانه ی خود را به ایشان اختصاص داده اند. دکتر ژاله آموزگار بیش از ۳۰ سال فعالیت فرهنگی و تالیف و تدریس را در کارنامه خود دارد.
این بزرگداشت روز چهار شنبه ۲۹ بهمن ماه از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ در تالار اجتماعات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار می شود. منتظر حضور دوستان علاقه مند هستیم.
آخ، داشت یادم می رفت! آدرس:
خیابان ولی عصر / پل امیر بهادر/ خیابان سرگرد بشیری/ شماره ۱۰۰/ تلفن ۵۳۸۰۴۱۶
برای آشنایی بیشتر با زندگی ایشان می توانید اینجا را ببینید.
اگه گفتین این کیه؟
همینکه جایزه شجاعت در روزنامه نگاری رو برد به دادسرا احضارش کردن تا ببینن راست راستی شجاع هست یا نه؟
آدرسش هم اینجا و اینجا ست
بیدقی خواهیم راند؟
امروز بعد ازظهر برای خرید بیرون رفتم اما کمی بعد فهمیدم که این طبیعت است که با سخاوت گسترده ی خویش مرا به کوچه های شهر می برد.باران که در لطافت طبعش خلاف نیست در تهران آلورگی ها را می شورد و می برد، کاش می شد که همه ی پلیدی ها را شست.مادرم با تمامی توانش از جایگاهش عشق را هدیه می کرد و مرا مبهوت بر پشت بام خانه نگاه داشت. به خداحافظی اش گوش می کردم و به نجوای طبیعت که آرام از میان موهایم می گذشت و در گوش هایم ترنم می کرد... به راستی بر صحرا عشق باریده بود!
و اما این خوشی لحظه ای بیش دوام ندارد هزار اندیشه است که نمی گذارد فارغ بال به سوی زیبایی ها بروم : وضعیت مردم کشورم که همیشه زلزله زده اند و بر ویرانه ها نشسته اند درصورتی که می توانند در خانه ای زیبا و راحت بر اریکه ی خوشبختی تکیه دهند اگر و تنها اگر بر توان خود ایمان داشته باشند و برای شناخت بهتر و بهترین ها تلاش کنند. سرزمین ما انواع ثروت های ملی را داراست اما چطور آن را مصرف می کند؟ چیزی که در این میان ازبین رفته احساس اشتراک و مالکیت جمعی است. هر کسی به فکر گلیم پاره خود است و ...
این روز ها همگی تب زد ه ایم و در انتظار ...
انتظار برخاسته از فرهنگ کهن ماست همیشه در انتظار مردی هستیم تا ازخویش برون آید و کاری بکند ! و اما این من و تو هستیم که باید آستین ها را بالا بزنیم و کاری کنیم،کاری که همراه با اندیشه و دورنگری باشد و نه سطحی و گذرا.. شرکت نکردن در انتخابات اقدامی اولیه است و ادامه ی آن باید زیر بنایی تر شکل گیرد شناساندن افراد لایق و کسانی که هدفشان به موازات اندیشه ی مردمی تلاش برای داشتن ایرانی آباد و آزاد است.