قاب

نگاه کن!
در شیار بخار پشت شیشه
 بغض هزار ساله ام می رقصد.
چه دمی کرده است.

گلایه های پنهان 
                     بر دوشت
                                   سنگین
                                            راه می رود.
هر دَم
شیاری تازه...

در میان بلورهای رقصنده
شکل می گیری:
چشم ها در راه
به جستجوی افقی افسانه ای
مهُر بر
         برف یک دست آسمان می نشانی.