اعدام حکم اعدام!

روز 10 اکتبر(18 مهر) امسال, مجمع عمومی سازمان ملل قرار است طی قطعنامه ای از همه‌ی دولت‌ها بخواهد که مجازات اعدام را به حال تعلیق درآورند.
در نظرخواهی پست پایینی عده‌ای از دانشجویان تبریز خبر بالا را نوشته‌اند و درخواست کرده‌اند تا وبلاگ‌نویسان با حرکت مجمع عمومی سازمان ملل درباره مجازات اعدام هم سو شوند و نقطه نظراتشان را در وبلاگ‌هایشان بنویسند. به نظر من مجازات اعدام اصلا با خوی انسانی سازگار نیست و بدترین مجازات ممکنی است که می‌توان تصور کرد. هر خطایی هر چه‌قدر هم که بزرگ باشد نمی‌تواند و نباید جان کسی را به خطر بیندازد. افرادی چون بیجه در ابتدای تولد قاتل و روانی نبوده‌اند و بخشی از جانی بودن آن‌ها حاصل رفتارها و ناهنجاری‌های اجتماعی است. چگونه می‌توان برای فرد خاطی مجازاتی چون اعدام در نظر گرفت وقتی که اجتماع خود مسئول رفتار اوست. البته برای جنایات یا خطاهایی از این دست باید مجازاتی سنگین چون حبس ابد را در نظر داشت اما گرفتن جان او منطقی به نظر نمی‌آید. فرض کنیم قاتلی را دستگیر کرده‌ایم. آن قاتل در صورت حالتی چون جنون آنی و یا بیماری روانی توانسته‌است کسی را به قتل برساند. حال ما چگونه با آگاهی کامل و ادعای سلامتی روان می‌توانیم مانند او رفتار کرده و او را به اعدام محکوم کنیم. گاه هنگام بحث در مواردی چون بیجه و خفاش شب، دوستان گفته‌اند تو چون خود از نزدیک شاهد ماجرایی نبوده‌ای و درد را لمس نکرده‌ای به راحتی می‌گویی اعدام باید برچیده شود. اما وقتی به قول آن‌ها درد را از نزدیک هم لمس کردم نتوانستم بپذیرم که چنین مجازاتی را بر ای دیگری در نظر بگیریم. یادم می‌آید چند سال پیش برایتان نوشتم که یکی از بهترین دوستانم را شوهرش با ضربات چاقو کشته بود. هنوز هم که یاد او می‌افتم تمام بدنم می‌لرزد و اشک در چشمانم حلقه می‌زند. یادم است که خانواده‌ی مقتول اصرار بر قصاص داشتند و چون مقتول زن بود درصدد بودند که بخشی از اموال خود را بفروشند و پول نصف دیه را بپردازند تا قاتل قصاص شود. با این که درد هنوز در استخوان‌هایم تیر می‌کشد اما نمی‌توانم بفهمم که چرا. قطعا آن مرد جانی را باید از جامعه دور نگاه داشت و در زندان بماند اما آیا با قصاص زن زنده خواهد شد؟ چگونه است که ما از اعدام فردی دچار خشنودی خاطر می‌شویم؟ بدترین مجازات برای فرد خاطی محروم بودن از تمام امکانات زندگی در محیط اجتماعی است. همان که سال‌ها با خاطره‌ی پاک نشدنی جنایت خود در تنهایی به سر برد، او را بس. در هر شکل فکر می‌کنم هم‌گام با دیگر کشور‌ها باید به مجازات اعدام اعتراض کرد و خواهان حذف آن در سرتاسر دنیا شد.

نظرات 1 + ارسال نظر
ورود 13- ممنوع/شرکت در جایزه 800دلاری پنج‌شنبه 12 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 02:15 ق.ظ http://www.dvp.mihanblog.com

وبلاگت بسیارجالب ومفید بود شما هم به ما سربزنید اگر برایتان ممکن میباشد وبلاگهای من را در لینکستان خود قرار دهید تا زیر سایه شما نسیمی به ما بوزد و بازدیدکنندگان شما گوشه چشمی به وبلاگ ما داشته باشند پیروز باشید به امید روزی که وبلاگهای من باعث شادی و امید شما دوست عزیز شود=>


http://www.dvp.mihanblog.com
گنج7دریا
http://www.mamno-13.blogsky.com
ورود 13- ممنوع/شرکت درجایزه800دلاری

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد